Het beeld van ouderen vanuit je jeugd
|
De indruk die je als kind opdoet bepaalt voor een groot deel hoe je over zaken denkt en dat geldt dus ook voor ouderen;
|
||
|
De kleding van ouderen blonk vroeger niet echt uit door vrolijkheid en frivoliteit;
|
||
|
Oud worden werd op jongere leeftijd niet echt als iets prettigs gezien.
|
 |
| Paradijsvogel op bezoek in Rotterdam |
De indruk van een kind
De meeste lezers van dit weblog zullen in hun jeugdjaren geweest zijn rond 1950-1960. Ik val daar zelf ook onder. Ouderen waren in die beleving van toen onze opa's en oma's. Mogelijk waren er nog ooms en tantes van je ouders die je wel eens meemaakte. Dat waren de mensen die in onze kinderogen pas echt oud waren.
Kleding en levensstijl bepaalden het beeld
Dat we ze als oud ervaarden kwam voor een groot deel door de kleren die men droeg en ook wel voor een deel door de levensstijl. Die levensstijl was echt wat je verwachtte van ouderen. Het leven ging rustig aan, niet te snel. Bedachtzaam, behoedzaam ook. Voorzichtig, vooral niet te gek. Je zou het bijna een beetje statig kunnen noemen. Het contrast met de omgeving was groot.
De kleding van oudere mannen
De mannen droegen vaak een colbert over een overhemd. Over dat overhemd vaak de bretels die de lange broek op hun plaats moesten houden. Stevige, vaak zelf gebreide sokken zorgden in lompe schoenen voor het warm houden van de voeten.
De kleding van oudere vrouwen
De vrouwen droegen een lange rok met een blouse en vaak een soort omslag. De rokken stonden enigszins uit, waardoor een wat pompeus effect werd verkregen. De rokken raakten bijna de grond en daar onder uit kwamen ook hier een wat lomper formaat paar schoenen. Als het maar gemakkelijk liep.
Verboden terrein
Wat er onder dat alles zat aan onderkleding was niet duidelijk. Dat was een territorium dat niet vrij gegeven werd. Dat was iets waar in die jaren niet over gesproken werd. Het werd genegeerd. Het was er gewoon niet.
Niet meer in loondienst betekende pas echt dat je oud was
Voor velen zal op deze manier een generatie, die nu vrijwel niet meer leeft, het beeld van oudere mensen hebben bepaald. Oudere mensen werkten niet actief meer, tenzij ze een eigen bedrijf hadden. Boeren en tuinders bijvoorbeeld, werkten vaak tot een hoge leeftijd door, al was het maar om als relatief goedkoop personeelslid te dienen voor degene die het bedrijf voort ging zetten. In het algemeen één van de kinderen.
Het beeld tussen de oren was bepaald
Oud worden was in die tijd beslist niet iets om naar uit te kijken, zeker niet als je kind was. Het leek echt geen leuk leven, dat leven van een ouder iemand. Zeker niet iets om naar te verlangen na je werkzame leven. Maar goed, het zou nog wel 50 tot 60 jaar duren, voordat je zelf zover was. En wie dan leeft, wie dan zorgt, nietwaar? Maar het beeld "hoe een oudere er normaal gesproken uit hoorde te zien en hoe die zich hoorde te gedragen" werd wel in het geheugen gegrift, zoals bijna elke indruk die op die leeftijd wordt opgedaan.
Tot slot
Denk je ook dat het beeld zich in onze kinderjaren heel sterk gevormd heeft? Laat het eens weten als aanvulling of correctie op dit artikel. Je bijdrage wordt altijd gewaardeerd.
